دانش تکنولوژی دائم در حال تغییر و دگرگونی می باشد و هر روز خبری از نو آوری جدیدی در صنعت آسانسور شنیده می شود.

Machine Room Less – (MRL) Elevator

بیش از یک دهه از عرضه آسانسوری جدید و جالب توسط یکی از بزرگترین تولید کنندگان آسانسور جهان می گذرد. این آسانسور جایگزین مناسبی بود برای آسانسورهای قدیمی و سنتی، این آسانسورهای تازه وارد آنقدر جالب و جذاب بود که در همان اوایل حضور، به آن “ارابه موسیقی” نام نهادند. این آسانسور به نام Machine Room Less یا اختصاری MRL نامیده شد.

با ظهور این آسانسور رقابت شدیدی بین شرکت های بزرگ آسانسوری جهان بوجود آمد، و هر از چند گاهی نوآوری جدیدی وارد بازار آسانسور می شود.

آسانسور بدون موتورخانه (Machine Room Less) یا همان (ام – آر – ال) از موتوری بسیار کوچک اما قدرتمند استفاده می کند و بجای اینکه مانند موتورگیربکس های قدیم و سنتی با یک شاسی فولادی سنگین پر حجم در موتورخانه آسانسور بر روی دال بتونی سقف چاه قرار بگیرد، این موتور کم حجم و کوچک و سبک آسانسور MRL به داخل چاه آسانسور منتقل شده و با یک شاسی مختصر در بالاترین نقطه چاه بر روی ریلهای آسانسور مستقر می شود و حداقل فضای ممکنه را اشغال می کند، در حالیکه آسانسورهای سنتی معمولا یک اطاق ده الی دوازده متری، برای نصب موتورگیربکس و تابلو و گاورنر لازم داشت.

برای اینکه محل استقرار موتورگیربکس آماده شود، در این اطاق ۳ ۴ X باید در امتداد و بر روی چاه آسانسور سکویی به ارتفاع ۷۰ الی ۹۰ سانتیمتر ساخته می شد و بر فراز این سکو، پس از کف راژبندی و قالب گذاری به ارتفاع بیست سانتیمتر بتون ریخته می شد، تا شرایط استقرار موتورگیربکس فراهم شود.

این آسانسور های جدید مزایای بی شماری دارد که به مهمترین آن ها اشاره می شود:

  • عدم نیاز به موتورخانه
  • فرایند نصب سریع آسانسور
  • سازگاری با محیط زیست
  • کم حجم بودن قطعات و لوازم
  • کاهش هزینه های ساخت و ساز ساختمان
  • انجام سرویس راحت
  • دسترسی آسان نصاب به همه تجهیزات به دلیل در دسترس بودن همه در داخل چاه آسانسور

در صورتی که در آسانسورهای قدیمی، نصاب باید به طور مداوم بین چاه آسانسور و موتورخانه در تردد باشد، و امان از ساختمان هایی که دسترسی به موتورخانه مثل گذشتن از هفت خوان رستم بود و هست. تصور کنید برای تنظیم لول کابین، اگر نصاب دست تنها باشد، چند بار این مسیر پر پیچ و خم را طی کند، البته این فقط یک نمونه از مشکلات آسانسورهای کششی می باشد.

حذف سیستم ترمز لنتی که عملا در بهبود حفظ محیط زیست موثر است.

در آسانسور (MRL) به دلیل انتقال سیستم محرک آسانسور بر روی ریل ها، از ریل های قوی تری استفاده می شود. یک نوع جدید آسانسور (MRL) توسط شرکت آسانسور و پله برقی اوتیس به بازار عرضه شده با نام: (Gen2) که به جای استفاده از کابل های سنتی(سیم بکسل) از تسمه های فولادی ۳ میلیمتری با پوشش پلی اورتان بهره می برد، که این تسمه ها به مراتب قوی تر از سیم بکسل می باشد.

ضمن این که با وجود تسمه های فولادی پلی اورتان دیگر نیازی به روغن کاری های مداوم نمی باشد، و این موضوع جدای از صرفه اقتصادی، کمک بزرگی به سلامت و حفظ محیط زیست می کند.

این محصول هم جرئی از همان پروژه بسته سبز می باشد. با توجه به تکنولوژی این آسانسور، ضمن حرکت بسیار نرم و بی صدا، مصرف انرژی را نیز بسیار کاهش داده که در این وانفسای گرانی برق این پدیده بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

این آسانسور نسبت به آسانسور هیدرولیک هم مزایای قابل توجهی دارد، در آسانسورهای هیدرولیک برای استقرار سیستم محرک آن (Power Unit) نیاز به اطاقکی دارد که نباید فاصله چندانی با چاه آسانسور داشته باشد، و همچنین روغن مصرفی سیستم هیدرولیک، که بجز هزینه های مکرر تامین روغن، نشت تدریجی روغن و تخلیه روغن، باعث انتقال روغن به زمین کف چاه آسانسور شده و با آلوده کردن تدریجی خاک، آلودگی محیط زیست را همراه دارد. بی جهت نیست، آسانسور (MRL) در حال تبدیل شدن به یکی از محبوب ترین آسانسورها در آمریکا می باشد. این استقبال به حدی است که این آسانسور در حال در یافت کد ملی است.